Gamla Dimma

Í níti ár so mangt eg toldi
Sløddist her á geil og veg
Døkk er skræðan, svart er holdið
Tí tey Dimmu kalla meg
Soleiðis er gamla Dimma
Selur kropp sín hvønn ein dag
Sein í song og rísur snimma
Ár um ár við sama lag
Nakað gomul, sum tit skilja
Hoyri ikki hvat verður sagt
Sjálvt um nú eg ei vil dylja
Eri heldur mikið smurd
Soleiðis er gamla Dimma
Selur kropp sín hvønn ein dag
Sein í song og rísur snimma
Ár um ár við sama lag
Hevði mær, í ungum døgum
Mangt eitt fagurt ideal
Ja, teir kundu sagt frá søgum
Johan Poulsen og Mogens Wahl