Avalin Harf

حرف من حرف خودم نیست
حرف خاکه حرف ریشه ست
حرف دیروز ندیده
حرف فردا و همیشه ست
صحبت سکوت سرده آدمای توی قابه
حرف این صورتکها نیست حرف اون ور نقابه
حرف تردید یه نسله، میون رفتن و موندن
بین خوابیدن تا ظهر یا دم سحر پریدن
یکی باید بگه آخر من و تو کجای کاریم
وسط یه راه روشن یا هنوزم توی غاریم
یکی باید بگه آخر چرا رنگ ما پریده
چرا با این همه عینک هیچ کسی ما رو ندیده
تو بگو اگر که حرفهام
واسه تو شنیدنی نیست
من امروز و نگاه کن
دیگه عکسهام دیدنی نیست
حرف آخر رو نمیگم تا نگی خوابت پریده
هرکی رو دیوار گوشش آخرین حرف رو شنیده
حرف تردید یه نسله میون رفتن و موندن
بین خوابیدن تا ظهر یا دم سحر پریدن
یکی باید بگه آخر من و تو کجای کاریم
وسط یه راه روشن، یا هنوزم توی غاریم
یکی باید بگه آخر چرا رنگ ما پریده
چرا با این همه عینک هیچ کسی ما رو ندیده