Skúlin á Trøðni

Skúlin á Trøðni, var einki selskap til mín
Altíð bleiv eg behandlaður, sum eitt svín
Róland, og Ásbjørn píndu, og argaðu meg
Og Gert, og John Sigurd gjørdu meg nógv fortreð
Men eg veit, at eg gleði meg
Tá eg havi brent mítt skúlapappír
Tá kann eg gólva, fokka, og rópa eftir tykkum
Sum eg vil
Tí at skúlin á trøðni er ei
Nakað verðandi stað, fyri meg
So nú pillið eg av, langt vekk frá tykkum øll
Hannemia gekk runt, og vísti seg
Men tað besta, hon fekk, var at gera meg fortreð
Og lærarirnir, teir løgdu einki í tað
Men eg eri glaður, at eg slapp vekk herfrá í dag
Men eg veit, at eg gleði meg
Tá eg havi brent mítt skúlapappír
Tá kann eg gólva, fokka, og rópa eftir tykkum øll
Tí eg veit, at eg kann gott rýmað úr skúlanum á trøðni
Tá tað passar mær, og tað er einki
Tit lærarir, ella næmingar, kunnu gera við tað
Eg havi spilt mær fýra ár
Á skúlanum á trøðni
So nú rýmið eg burt
Nú rýmið eg burt
Ja nú rýmið eg burtur herfrá