Ballebüel

Es stö am ne Plätzli zwo Linde
Höch über em Lärme vom Tal
Umwäjt vo allne vier Winde, isch’s ine dert wohl.
Wohl isch’s o üs dert ym Schatte,
D’Wält ligt üs chlyy vor de Füess
Si söll nume dert no chly warte, mir schicke re Grüess
Da obe vom Ballebüel
Es isch es herrlichs Gfüel
Da uf em Ballebüel
Wyt wäg vom Gwüel.
Früecher, da hei si no tanzet
By de Linde, da obe am Büel
U mee weder einisch het’s gfunkt zwüsche Meitschi u Giel.
U we si spät z’Aabe gäg hei sy,
Isch är no mit ire chly mit,
U mänge u mängi gäb's ooni di Linde hütt nid.
Es isch es artigs Gfüel
Da uf em Ballebüel
Da uf em Ballebüel
Bruucht es gar nid so viil.
Früecher, da hei si no gsunge
Bym Schaffe ym Huus, uf em Fäld,
Hei mitenand ds Höi ynebrunge u d'Ächer da bstellt.
U z’Aabe het ds Änni yr Stube
De mängisch no Zithere gspilt,
Säget, dir Lüt, isch das nid ganz es heimeligs Bild.
Es isch es urchigs Gfüel
Da uf em Ballebüel,
Da uf em Ballebüel
Da hei sii no der Wyl!
Plötzlich verrysse Motore
Di Stilli da obe am Bärg.
Mit Mähdröscher u mit Traktore gö sii itz a ds Wärk.
Es schwinde di gmüetvolle Bilder,
D’Zyt isch hie nid blybe staa,
Si dräjt immer wyter, s’wird still u der Aabe isch da,
Da uf em Ballebüel,
Es isch es friedlichs Gfüel,
Da uf em Ballebüel
Da hei mir no der Wyl!
Da uf em Ballebüel,
Es isch es friedlichs Gfüel,
Da uf em Ballebüel
U langsam wird’s chüel.