'S isch äben e Mönsch uf Ärde,
Simelibärg!
Und ds Vreneli ab em Guggisbärg
und Simes Hansjoggeli änet em Bärg,
's isch äben e Mönsch uf Ärde,
dass i möcht bin ihm si.
Und mahner mir nid wärde,
vor Chummer stirben i.
Dört unden i der Tiefi,
da steit es Mühlirad.
Das mahlet nüt als Liebi,
die Nacht und au de Tag.
Das Möhlirad esch broche,
die Liebi het es Änd.