Lena (Rondom Tien)

In Rondom Tien had hij 't gezien:
Een blonde trien die liet zien hoe ze was geweest voordien
Hij wist meteen: 'zo ben ik ook!' en schiep een beeld hoe het zou worden ooit
misschien
Hij zag haar lopen, hij zag haar praten, hij zag wit zonlicht in goud-krullend
haar
En in het raam zag hij haar naam: 'ik noem je… Lena'
(Oh Lena, oh Lena, vergeet me niet
Ik geef je, oh Lena, mijn hartsverdriet. Oh Lena… remember.)
Hij kreeg een meisje, een bloedmooi meisje
Ze heette Ann en ze maakte hem tot man
Want hij had dit en zij had dat, en al die dingen die hij niet bezat
En als ze sliep, dan werd het Lena
Het ziekenhuis belde me thuis:
'er is iets misgegaan, kom snel, 't is zo gedaan!'
En ach, daar lag ze, zo breekbaar lag ze
Ze is die nacht van hel tot hemel opgegaan
Ja, na een leven als een jongen is ze tenminste gestorven als een meisje
En op haar graf staat het bewijsje: 'Hier rust Lena'