Beteri Yok Uslanmaktan

Benim gibilerin huyu bilinir, suyu bilinir olduğu gibi
Yanıma gelip, yalanına prim verirmişim gibi davranma bana
Beni öp, beni sev ama beni anlatma bana
Vasat bir şehir, hepimiz esir, kanımdaki zehir, bırak gideyim
Dönüyor dilim, görüyor içim:
Burada hüzünlerin hepsi yalan!
Bana göm, bana söv ama önümde durma daha
Cennetin yapaydı
Rahatı batardı
Kal deme bana
Dünyan bir hataymış,
Buraya kadarmış
Bana eyvallah!
Kurtarma beni pişmanlıktan
Belki hoşlanırım taşlanmaktan
Ömrüm yasaklarla paslandıkça
Gördüm beteri yok uslanmaktan!
Senin gibileri iyi bilirim, dolar içine kara bir kibir
Kelimelerin keskin ama gözyaşı derler o gözlerine dolana.
Hadi döv dizini ya da katıl arsızlığıma!
Cennetin yapaydı
Rahatı batardı
Kal deme bana
Dünyan bir hataymış,
Buraya kadarmış
Bana eyvallah!
Kurtarma beni pişmanlıktan
Belki hoşlanırım taşlanmaktan
Ömrüm yasaklarla paslandıkça
Gördüm beteri yok uslanmaktan!
Beteri yok uslanmaktan!
Beteri yok uslanmaktan!
Beteri yok uslanmaktan!
Bırak ayak basılmamış yerler görsün gözün
Dehlizlerine kadar inelim özümüzün
Alaşağı edelim yeryüzünü, dökülsün milletin ceplerinden yüzsüzlüğü
Yağsın yalanları hüzün hüzün...
Öyle bir günde bulalım özgürlüğümüzü.