Eg kalla det ikkje musikk

Her e karen så vett kå an snakke om
Eg kan alt om musikk
Ja, rytmen he eg i kroppen å inni håvet mitt
Ja bare spør de heldige så fekk dansa me meg
Så svare de det va gutten det, så konne svinga seg
Dagens musikk e bare skriging, å allslags domme lyda
Ja, det hørres ud så sagbruk å gamle slakteri
Å ikkje ska de dansa, de bare naude seg
Ja du det gjør vondt langt inn i hjerta på meg
Det betyr någe for meg — å ta fram gamle plade
Ja, å kikka på bilda å la minnan strøyma på
Du skjøna det at den gång, va himmelen lyseblå
Hvis me drakk på pils så he me glømt det nå
«Drømmen om Elin», det va min favoritt
Me danste tett på festen, meg å Anne Brit
Å ja ja ja ja den gång va himmelen lyseblå
Det me gjorde i høyet, det tåre eg ikkje tenka på
Men eg kalla det ikkje musikk, det de helle på med nå
Nei, kalla det ikkje musikk, å eg vil ikkje forstå
Å du veid når eg he sagt det, så e det ikkje musikk
For eg he heila vede oppi håvet mitt
Ja, for eg he hørt så mange fine melodia
Oppigjønom tio, oppigjønom tio
Ja sånn du kan plystra på når du rosle deg ein søndagstur
Ja sånne du kan nynna te når du vaske opp eller støvsuge
Ja, lalala…
Heila heila vede
Heila heila vede
Heila-la-la-la
Heila heila hei-heila vede