Droga Wojownika

Idąc drogą wojownika
Nie musisz koniecznie walczyć
Wystarczy, że wyznaczysz cel
I będziesz szedł uparcie
W walce o marzenia sam zostajesz
Ale na tym to polega
Że większość ludzi się gubi i poddaje
Mięczaki trzymają się w kupie i idą w grupie
Łykną każdą kartę, którą rozda im życiowy krupier
Chcą czuć się bezpiecznie, żaden tchórz nie ryzykuje
A później są rozgoryczeni, że skończyli w dupie
Tak kończą ludzie w 95 procentach społeczeństwa
Popatrz na te ryje i je zapamiętaj
Nie chcesz wyglądać jak oni bo to klęska
Wyrusz w swoją drogę i nie pękaj wielka przygoda Cię czeka
Zwycięstwo w Twoich rękach, gwarancji nie ma to przyznam
Ale na pewno warto jest spróbować
Z prawdziwym wojownikiem zawsze można wygrać
Ale nigdy nie można go pokonać…
Droga wojownika nie jest usłana różami
Okupiona kontuzjami, zwycięstwami porażkami
Tym szlakiem idą ludzie z marzeniami
Jesteś zdecydowany walczyć o siebie to chodź z nami
Droga wojownika to jedyna, którą znam
Idę tam gdzie mój cel, wiem co chcę i mam plan
Tym szlakiem kształtowane, twarde ciało i psychika
To droga wojownika, droga wojownika
Droga wojownika pełna jest niebezpieczeństw i wyrzeczeń
Czasem czuję się sam na tym świecie
Żyjąc w stadzie baranów, co nie mają wielkich marzeń i planów
Idą pokornie na rzeź imię w ideałów swych panów
Ja idę w przeciwnym kierunku niż oni
W rytm marzeń symfonii
Trzymając miecz w dłoni
Jako jeden z wolnych ludzi, co rozpala ogień w duszy
A nie studzi i nie robi nic wbrew swojej woli
Nie składam broni i choć mogę się poparzyć
Sam za siebie skoczę w ogień swoich marzeń
Będę żył jak król lub jak żul
Czas pokaże lecz na pewno nie jak każdy
Przeciętny materialny karzeł
Tymczasem przede mną droga stroma, kręta i długa
Nie jeden raz strach będzie miał ze mnie ubaw
Lecz znam drogę do celu w tym labiryncie
Z mapą w sercu znajdę wyjście, zostanę mistrzem…