Sleipnir

Reiðskjótinn okkar er reisulegt hross
Runnin úr Ásgarði er hann
Skjannhvítt faxið er skínandi foss
Hann skeiðar við reiðar
Áttfættur fákurinn æðir um jörð
Alföður hnarreistur ber hann
Hermanni verða þá hæðir og börð
Og heiðar vel greiðar
Og hann mun mig bera á baki sér
Við berumst um vegi sem enginn fer
Klárinn er þýður og kræfur og stór
Krafturinn tekur fram vonum
Gáir þó að sér, er gæfur og rór
Um gjótur er fljótur
Aldrei hann sligast og engan hann slær
Sleipnir er nafnið á honum
Alls enginn fjandmaður sitja hann fær
Hans fótur er skjótur
Nú fljúgum við léttir um loftin blá
Hve landið er fagurt og margt að sjá
Hann viljugur ber mig á baki sér
Við Brynhildur förum hvar enginn fer
Ríða, rokka, róta, reiða
Líða, lokka, ljóta leiða
Blíða, brokka, blóta breiða
Skríða, skokka, skjóta skeiða
Skeiða, skokka, skríða
Breiða blóta, brokka, bíða
Leiða ljóta, lokka, líða
Reiða, róta, rokka, ríða
Ríða um slóða og róta hvern metra
Líða með góðum, ljóta skal betra
Bíða uns slotar og blóta við eldinn
Skríða í hnakk fararskjóta á kveldin
Skeiða á klárnum og skokka um heima
Breiða út faðminn og brokka og dreyma
Leiða þá sáru og lokka svo fjendur
Reiða loks stúlku og rokka um lendur