Do Calais

Ref.: Do Calais, wino i moulé
Tam dziewczyny i ciągły bal
Teraz sztorm, no i wiatry złe —
Zatańczymy pośród groźnych fal
Dzisiaj znów potargane żagle —
Bosman wściekły, bo trzeba szyć
Kot Ci spadnie na plecy nagle
Jakże długo tak można żyć?
1. A w Calais słodki zapach drzew
I tawerna mała gdzieś w porcie starym
Tutaj ciągnie od zęzy wiew, a Ty
Brasuj reje i ciągaj fały!
Znów podwachta i nie ma spania
Morze ryczy i wicher dmie
Ciemność, chłód — i tak aż do rana
Głupcem ten, kto nie boi się!
2. Lecz w Calais zabawimy się
Chyba każdy puści tę forsę małą -
Bo kto wie, może skończysz źle
I nie wrócisz już z tego rejsu cało!
Dziś walczymy ze wściekłym morzem
Wciąż na fali, a nie na dnie!
Nad głowami jak morski orzeł
Statek nasz dumnie żagle pnie!
3. Do Calais, gdzie leniwe dnie
I gorące noce nas czekają!
Hands on deck — no i praca wre
Chociaż fale na łeb się zwalają!
Już niedługo Angielski Kanał
Co w Calais zowie się La Manche
Zmieni rejs w najzwyklejszy banał
Żagle precz, teraz vive la France!
4. Gdy w Calais wreszcie znajdziesz się
Spotkasz tą, która niegdyś Cię kochała
Lecz gdy z nią jakiś Paul czy Pierre —
Inne dziewki nie poskąpią ciała!
Co za mąż byłby z marynarza
Lepszy chłop, co ma dom i sklep!
Jednak o tym bez przerwy marzy
Morski, twardy, zawiany łeb!