Sterke Verhalen (Theatertoer 2009)

Zo kon het toch niet zijn
Plotseling zonk m’n zon
Dagen kortten terwijl ik al trager leek
Het blauw in m’n ogen verbleekt
Zo kon het toch niet zijn
Dat alles waarin ik ooit geloofde
zo onbetrouwbaar en vaag kon zijn
M’n hoofd en de wereld te klein
Ik schiep m’n aarde
Hielp me overeind
met sterke verhalen op rijm
bergen en dalen verkleind
Dat is waar ik groot in kon zijn
Nu doof ik het heetste vuur
met water van woorden, koele wijsheid
Verjaag al m’n geesten en leef voor altijd
met de waarheid
Een onbeschreven blad
Maagdelijk wit en zo geduldig
Ik geef je m’n woord, m’n ziel, m’n taal
Zo kom ik steeds op verhaal
Ik schiep m’n aarde
Hielp me overeind
met sterke verhalen op rijm
bergen en dalen verkleind
Dat is waar ik groot in kon zijn