Söz

Ne yeni güne uyanmak
Nede hayat endişesi
Dahada kötüsü var
Su bile sensiz içilmiyor
Nefes alışlarım
Gündelik telaşlarım
Sohbeti hoş arkadaşlarım
Sensiz çekilmiyor
Ne kadar hoştu
Aydınlık bazen loştu
Kaçan hiç bir şey yoktu
Neden bu kadar koştuk
Söz bir daha kırmam seni
Üzerine titrerim ilk günkü gibi
Anladım ne çok sevmişim seni
Orta yolu buluruz gel yeterki