Beşikten Mezara

Aklımda baba paralanmak
Doğanın kanununu yaşamak
Bize öğretilen hep yalan
Beşikten mezara kovala
Devam et, korkma her gün zorla
Zaten böyle doğacak rüyalar
Her gün engel olacak hayaller
Yokluk yalnız boş laf bahanen
Her yer mesken, her yer cenazen
Tutmaz parmaklıklar bir mahzen
Fark etmez yokuşlar mesafen
Kimler düştü düşler kurarken
Aklımda baba paralanmak (paralanmak)
Doğanın kanununu yaşamak (yaşamak)
Bize öğretilen hep yalan (hep yalan)
Beşikten mezara kovala (kaçma)
Bize öğrеtilen hep yalan (yalan)
Biz de mеzar önünde duran (duran)
Vuruldum hedefe yavaşça (yavaşça)
Beşikten mezara kovala (kaçma)
Kafamın içindekilere mahkum oluyorum
Geceler uzuyor sonraki günüme
Sanırım genetik yaşadıklarımız
Bu da bir bakıma babamdan hediye
Ne kaldı geriye bunca yıl, bunca medet
Ne şeytan ne de melek
Ne bir ışık, ne de güneş
Anca kapan, yazıp üret
Karanlık odalara adadım çocukluğumu şimdi dönüyor geriye
Avuçlarıma doluyor bu hasat
Heyecanı kalmadı bir gram bile
Sanki zamanımızı boşa yaktık
Ama kimselere soramazdık
Fırtınalara çevirdik rotamızı
İnan sonucumuz sona kaldı
Hayal uğramadı inan mahallelerimize, evimize, okuluma, sıralara
İnadım getirdi bugünüme
Elveda bütün çocukluğuma
Geri kalan hayallerime
Büyüdük 17'de
Gömüldük bu işe inan mezar yerine
Ölümsüz olmak için öleceğiz
Tadı yok ne serseler önüme
Geçti bu dünyadan ümidim kalmadı
Sırada ne var onu göreceğiz
Yaşadık boş
Şimdiyse bardağın dolu tarafına sabırım yok
Yürürüm dik, sonumuz bok
Azrail'e bile hazırım bro
Aklımda baba paralanmak (paralanmak)
Doğanın kanununu yaşamak (yaşamak)
Bize öğretilen hep yalan (hep yalan)
Beşikten mezara kovala (kaçma)
Bize öğretilen hep yalan (yalan)
Biz de mezar önünde duran (duran)
Vuruldum hedefe yavaşça (yavaşça)
Beşikten mezara kovala (kaçma)