Shabzadeh

عزیز بومی، ای هم‌قبیله
رو اسب غربت چه خوش نشستی
تو این ولایت، ای با اصالت
تو مونده بودی، تو هم شکستی
تشنه و مؤمن به تشنه موندن
غرور اسم دیار ما بود
اون که سپردی به باد حسرت
تمام دار و ندار ما بود
کدوم خزون خوش آواز
تو رو صدا کرد، ای عاشق
که پر کشیدی بی‌پروا
به جستجوی شقایق؟
کنار ما باش که محزون
به انتظار بهاریم
کنار ما باش که با هم
خورشیدو بیرون بیاریم
هزار پرنده، مثل تو عاشق
گذشتن از شب به نیّت روز
رفتن و رفتن، صادق و ساده
نیامدن باز امّا تا امروز
خدا به همراه، ای خسته از شب
امّا سفر نیست علاج این درد
راهی که رفتی رو به غروبه
رو به سحر نیست
شب‌زده برگرد
کدوم خزون خوش آواز
تو رو صدا کرد، ای عاشق
که پر کشیدی بی‌پروا
به جستجوی شقایق؟
کنار ما باش که محزون
به انتظار بهاریم
کنار ما باش که با هم
خورشیدو بیرون بیاریم
هزار پرنده، مثل تو عاشق
گذشتن از شب به نیّت روز
رفتن و رفتن، صادق و ساده
نیامدن باز امّا تا امروز
خدا به همراه، ای خسته از شب
امّا سفر نیست علاج این درد
راهی که رفتی رو به غروبه
رو به سحر نیست
شب‌زده برگرد