باور کن

اون حرفامو باور نکرد
نگاه به ساعت نکرد
سوخت ولی تاول نزد
گفت اینجوری راحت ترم خاکسترم با باد هم نرفت
جزغاله ی آهن منم
درخت شم سایه بونت سیب من رو گاز هم نزد
ضربه زد به ساقه ام تبر
سردت که شد هیضم منم
طول عشق و متراژ نکرد گفتم مجنون چشمات منم
خندید و باور نکرد
خشکیدم ولی بارون نزد گفت به دلت صابون نزن
برده ی آسمون نباش چشم به راه اون نباش
گنبد از ضربه ی اون تار زد و کبود شد
پیش چشم من سکوت رفیق شد با جنون
دستاشو انداخت به دور گردنم گفت من آخرین دوستتم
حرفات رو با من بزن
باور آخر منم خارج از نظم منم
غذای روحتم گول ظاهر منم
مزه کن خوب هرچند که تلخه بنوش یه جرعه از این جام پر زهرش
ریخت نوشیدم بریز بیشتر
سلامتی یاری که نیست پیشم
بریز ریخت نوشیدم بیشتر
سلامتی بهشتی که گم کردم
بریز ریخت نوشیدم بیشتر
بریز ریخت