N'Alcordanza

Corria’l añu treinta y cuatro
Sintió na fabrica que diba entamar
Hasta los huevos ya de dar el callu
Explotáu y ensin dignidá
Saco’l fusil del so armariu
Tirose al monte pa lluchar
Contra esos gochos que nel estáu
Apoderárense de la llibertá
Y al topase con otru
Sintió un escalofríu
Que i recorría tol cuerpu
De cómo el friu plomo
Mandolu pal abismu
Sin preguntai por qué…¿por qué?
Llera revolucionariu en un tiempo oscuru
Nun tenía mas patria que la humanidá
Y matolu un mercenariu
Enxamás baxo el puñu
Nun tenía miéu a la oscuridá
Y ya van mas de setenta años
Des que pasó esto y nadie fai ná
Humilláos y vilipendiaos
Robáronyos la so dignidá
Y agora quieren facenos fatos
Nun escaezemos y vamos glayar
En memoria de nuestros collacios
Que llucharon pe la llibertá
Y créense con derechu
Esos vieyos fascistes
A falar de la historia
¿onde tan nuestros muertos?
¿Quién yos dará la vida?
Hay tantu xenocida
Apuntáu en la llista
Xusticia ¡darréu!