Na Kudłatej Pufie

Kiedyś razem na obłoczku
Na kudłatej pufie
Zaśpiewamy, wykrzyczymy
O tym, co nas łupie
Ale póki co, nam trzeba
Pchać ten ziemski kramik
Aż nam z dłoni nie wypadnie
Nasz zielony kamyk
Ja na pewno się nie spóźnię
Nie zagapię gdzieś pod gruszą
Wsiądę w pociąg byle jaki —
Napędzany duszą
I ruszymy znów na bal — ten drugi — nieziemski
I zanuci walca nam sto chórów anielskich
Ubawimy się po pachy, choć łez spłynie wiele
Gdy odnajdą się wciąż młodzi — starzy przyjaciele
Kiedyś razem, na obłoczku
Na kudłatej pufie
Damy naszym drogim smutkom
Serdecznie po dupie
Ale póki co, nam trzeba
Wytrwać przy tej orce
Aż nas samych nie przesieje
Nasz Niebieski Ojciec
Ja na pewno się nie spóźnię
Nie zagapię gdzieś pod gruszą
Wsiądę w pociąg byle jaki —
Napędzany duszą
I ruszymy znów na bal — ten drugi — nieziemski
I zanuci walca nam sto chórów anielskich
Ubawimy się po pachy, choć łez spłynie wiele
Gdy odnajdą się wciąż młodzi — starzy przyjaciele