Ambátt

Augun þylja upp sögu þá
Brosandi þjáningu segir frá
Bundin, kefluð ótti, mar
Barnið sefur vonandi
Svefninn orðinn sársauki
Sjukur dagurinn er
«Þessa nótt ég streittist við
Umfram mannleg mórk»
Barnið sefur vonandi
Ekki rugga bátnum, brátt kemur logn
Högg sem alda, sjaldan stök hertu upp hugann
Skjolið dýru verði keypt, þú ert ambátt
Heyrir barnið þessi hljöð
Sofna ég við storknað blóð?
Reipið brenndi ulnliðinn
Neglur ristu holdið gegn
Svartnættis óskaði heitt
Mig dauða þú færð ekki meitt