Daudningekvida

Som eit åpent sår
Kven kunne halde ut
Hvis eg fylgjer deg, blir eg som dei?
-Rak i rygg med fana
Til dei hengde
Dei vart som trea, livlause
Snakka ikkje, rørte seg ikkje
Handa kald, auga tomt
(Mimir, lyttar du?)
Det er langt, men trøttnas du?
Tida står stilla, alt anna er dødt
Blod og kvad
Likgudens sol skin i kvar og
Ein sitt ansikt
Urd svarar med ekko, kva vil du gjera?
Kor la du hammaren, Thurisaz kallar;
Røska tak i faginningas rot
Dei vart som trea, livlause
Følte ikke, høyrde ikkje
Handa kald, auga tomt
Ymir, lyttar du?
Dei vart som trea, livlause
Ymir, kvifor er du tyst?