Beş

Peşin-peşindeyim, senin değil 'hiç'in peşindeyim
Beş keşliğimle eş zamanlı hatırladı bilincim
Neyin helal, neyin leş olduğunu sonra sonra doğdu yolum
Eşip, aşıp, çözücez
Delilikle dahiliğin eşiğinde, gözü pek genç
Özü tek de gözü çift
O yüzden öz itekler
Doğruluğunu hissikablelvukunla bul
Dünyayla hukuğun da bu
Korktuğundan çalar ruh
Sonra yakar yokluğunda mum
Ki bilirsin ki kiminin kini dilinde, kiminin içinde
Yine de hala zibidi, biziz yine
Çatırdadı muhakkak ki malum
Hep aynı şeylere maruzuz
Ve muhattabımız yok
İşin tuhaf anı; muafların o laflarının arkasında durmaması e neyle dolu
kumbarası?
İçi boş, neyi neyle doldursa içip sıçıp?
İçi boş, neyi neyle doldursa?
İçinde yok hiç hevesi ve neşesi bile fos
E ne bu poz?
Vesilesiyle biz de işte izleyip; insanda, neyi isteyip, neyi istemediğimizin
istişaresindeyiz
İşitip daha rezilleri, hani sağ eliyle selam verip
Solla boğan ellerin sahibi gibi
«Elemin zikri de başke elem"se eğer; durumun faili, fikir
Bahaneniz bizken hazır
Riske yakın seçim yapıp, piş bakalım
O senin dediğin; «iş tanımı» mal
Ve ofiste yapılır
O yüzden, organiğinin yanında sofistike kalır
«Peki, peki» diyip geç ve anca yiyip yiyip sıç
Keyiflenip iç de tabi kekecim
Naifliğini kaybetme hiç
İçi boş, neyi neyle doldursa içip sıçıp?