Nasip Diye Yazdı Katip

Günaydın tavan
Günaydın perdeler
Akşamdan kalan, baş ucu lambam
Günaydın duvar
Günaydın sarıldığım boş yastık
Günaydın dünden kalan yeni gün
Onlar da bıktı benden
Cevap yok elbet
Öyle sessiz ki sanki
Sağırlaştırılmış müebbet
Hükmüm çoktan verilmiş
Kırılmış kalemim
Nasip diye yazdı kâtip
Elden bir şey gelmiyor
Bir kör kuyu gibi hayat, dibi yok
Nasip diye yazdı kâtip
Yarınlara sözüm geçmiyor
Anladım hiç kimsenin suçu yok
Hatta senin bile
Hiç kimsenin suçu yok
Günaydın sabah
Günaydın tövbeler
Aynadan bakan, yabancı insan
Günaydın duvar
Günaydın sarıldığım boş yastık
Günaydın dünden kalan yeni gün
Onlar da bıktı benden
Cevap yok elbet
Öyle sessiz ki sanki
Sağırlaştırılmış müebbet
Hükmüm çoktan verilmiş
Kırılmış kalemim
Nasip diye yazdı kâtip
Elden bir şey gelmiyor
Bir kör kuyu gibi hayat, dibi yok
Nasip diye yazdı kâtip
Yarınlara sözüm geçmiyor
Anladım hiç kimsenin suçu yok
Hatta senin bile
Hiç kimsenin suçu yok
Nasip diye yazdı kâtip
Elden bir şey gelmiyor
Bir kör kuyu gibi hayat, dibi yok
Nasip diye yazdı kâtip
Yarınlara sözüm geçmiyor
Anladım hiç kimsenin suçu yok
Hatta senin bile
Hiç kimsenin suçu yok