Negarane Man Nabash

راهی پل واره های تازه شو
رو به ایستگاه های نو برو
بی تو رد میشم از این من مردگی
به خودم خو میکنم بدون تو
مینویسمت رو پوست تن شب
رو تن کشدار خمیازه ی نور
تو رو از رویا نفس میکشم و
بقلت میکنم از یه حس دور
دل گم تردید این موندن و رفتن نباش
نازنین من برو، نگران من نباش
دل گم تردید این موندن و رفتن نباش
نازنین من برو، نگران من نباش
نگران من نباش
برو
من به لحظه های بی حادثه، عادت میکنم
بودن تو رو بدون تو، رعایت میکنم
توی دهلیز شب و ودکا و سیگار و سکوت
خاطره به خاطره فردامو قسمت میکنم
ته لبخندتو بوسه میزنم به سمت ماه
یاد گیسو تو نوازش میکنم بین دو آه
میتونم طاقت بیارم بعد از اینِ بی تو رو
نگران من نباش و نازنین من برو
دل گم تردید این موندن و رفتن نباش
نازنین من برو، نگران من نباش
دل گم تردید این موندن و رفتن نباش
نازنین من برو، نگران من نباش
نگران من نباش
برو