Fogholade

بین ما فوق العاده بود
همه چی رک و ساده بود
انگار دنیا به ما
این رلو داده بود
بریم تا آخر خط
بشیم ما از همه رد
این بار خدا اَ ما
ناراحته بد
عشقمون قطع و وصل
میشه بین هر دو فصل
زمستون چترو بست
و آفتاب تو سن تروپه ست
اتاقم پاتوقمونه
معتادم با تو به خونه
دو تا همزاده دیوونه
اگه اون تا صبح بمونه
میشیم ما دوباره دوست
می رسی کجا یه روز
گفتم نفستم و
کردم اون شُشاتو بوس
دوستامون حسودن
با بوس آروم هنوزم
میشی چون فوق العاده س
برامون رلا ساده س
بین ما فوق العاده بود
همه چی رک و ساده بود
انگار دنیا به ما
این رلو داده بود
بریم تا آخر خط
بشیم ما از همه رد
این بار خدا اَ ما
ناراحته بد
اونی که باش
ظهر شب صب میشه بازو بعد یه سال
سیجل هنوز خل میشه باش
دوس دختر منه بینمون جفت شیشه تاس
خورشید و ماه تو یه آسمون
یه گوشه باز لباسمون
تو مدرسه نیست این کلاسمون
نگران عشق نیستیم نه درازه اون
بین ما عین باده
آره میاد فی البداهه
بهترین آهنگیم ولی نه رو نُت نیستیم
خوشتیپیم اما رو مُد نیستیم
سینه ت کوچیک اما دنیامون بزرگ
می کنیم با هم خدامونو شکر
بین ما فوق العاده بود
همه چی رک و ساده بود
انگار دنیا به ما
این رلو داده بود
بریم تا آخر خط
بشیم ما از همه رد
این بار خدا اَ ما
ناراحته بد
اگه راهمون از بقیه جداست
همینیم که می بینی
الان نیست این حسِ طبیعی ماست
همینیم که میبینی
همینیم که میبینی
همینیم که میبینی
لباس چرم سیات
خودت آروم تو نگاهت حرف زیاد
زمان برگرده بیاد
می بوسمت دوباره من یه جایی لب دیوار
این شهر تا همیشه
بوی ما رو میده
بیرونمون نمی کنه
چون توی ما رو دیده
جای ما نیست توی قاب و شیشه
این همه داستان عجیب قبل ما بوده
پ لابد میشه
پ لابد میشه
پس لابد میشه