Son Sabah

Aşk denilen kelimeyi
Sarkılarda duyardım
Sen çıkınca karşıma
Kendimde seni buldum
Önceleri mutluydum
Ben senden umutluydum
Kedersiz bir dünyam vardı
Simdi dertlere boğuldum
Bir yazı var kaderimde
Karadan daha kara
Gel son defa göreyim
Belki çıkmam sabaha
Güneş belki doğacak
Belki doğmayacak
Biliyorum bu son sabah
Seni benden koparacak
Ne yapsak ta olmuyor
Kavuşmamız imkansız
Yuvasız kuşlar gibi
Bende kaldım yuvasız
İnsanım hakkım değil mi
Seni çok seviyorum
Aşkın cehenneminde
Yandıkça yanıyorum