Voggesang

Liten stugu og liten bygd
Alle kjenne alle andre.
Ingen lika g p trygd.
Alt vanskeleg forandre.
Her bi 'r kviska lgt om peng og hor.
Her 'r fto tungt for ei einsleg mor.
So fullt t folk og so hge hus.
So mange fjes, men ingen kjende.
Mange gjyme seg burt I rus,
Trengji peng og la seg skjende.
Her bi’r kviska lgt om peng og hor.
Her 'r fto tungt for ei einsleg mor.
Ein stakkarskrok han god og ha for meg og deg.
Han kunn me sladre og slarve om so mykji det bare te.
Og d glyme me eigne feil, st der stolt og stor,
Og kviske fornygde om peng og hor.
Staute kara p talarstol
Prate rundt og kritisere.
Dmme stakkara ned og nord,
Stramme inn og kalkulere.
D bi’r prata strengt om peng og hor.
D 're fto tungt for ei einsleg mor