Surr, Surr

Nea Hago som ein tomsekk ligg’n Per I doggvtt grass.
Han har smmatsl p jakkun, og I lummun ligg eit glas.
For I gjare va’re ball I Sundrehall. Pjall, pjall.
Upp nasa sit ei flugu, inni yra spring ein maur.
Han ser ut som sjlve styggen, unde ryggen ligg ein staur.
Fori gjare tmde’n krus, seksti og brus. Et snus.
Uppi vegji st to sm guta.
Styre halvredde ned p’n Per.
Den eine kviska lgt: Ska tru om kar’n ha daua?
Men han Per han 'kji dau nei.
Om ei stund 'n like god.
Snart so rangla’n upp te Sundre
I to gamle skakke sko.
Han har skallebank-murr. Kjaft som turr. Surr, surr.