Bir melek vardı
Aşkı fısıldardı
Elimde o büyülü ellerin hayali kaldı
Uyku imkansız
Umut vicdansız
Güneş bile dedi ki kendine: «Doğmak
Anlamsız.»
Ağladım delice
Elimde boş bir şişe
Kutladım bu gece sarılmanı
Başka kollara
Yapayalnız biçare
Ölüyorsam kime ne!
Benzedim bu gece
Yine boş sokaklara