Sonra Kül Tablasında Yer Arıyorsun

İnsanlar gidiyor, hep eşyalar kalıyor
Bazı cümleler hiçbir anlama gelmiyor
Çırılçıplak hayatın ortasında
Yalnızca soğuktan üşünmüyor
İnsan; ağlıyor da konuşamıyor
Her şeyi herkese anlatamıyor
Paramparça uykulardan uyanıp
Sonra kül tablasında yer arıyor
Yalan söylüyorlar ya da bilmiyorlar
Öyle her şeye rağmen gülemiyor insan
Yağmurlar içine yağıyor üşüyorsun
Bazen piç gibi ortada kalıyorsun.