Dünya Kimseye Kalmaz

Ey Dünya'yı sonsuz sanan biçare insan
Daha dün sen doğarken ağlıyor
Sevenlerin ise gülüyordu
Evladımız doğdu deyip hediyeler dağıtıp ziyafetler sunuldu
Sağ kulağına ezan, sol kulağına kamet okunup adın kondu
Ve ecel vaktine kadar sana fırsat verildi
Bu gün ise işler tersine döndü
Bitmez tükenmez sandığın ömür bitti tükendi
Ve ecel vaktin geldi
Şimdi sen musallada sessiz, cemaati bekliyorsun
Senin adına minarelerden salalar okunuyor
Dostlardan hellalıklar alınıp namazın kılınıyor
Üzerine dualar hayrına sadakalar dağıtılıyor
"Sevdiğimiz öldü, taziyemiz var" deyip sevenlerin ağlıyor
Sen gülebiliyor musun?
Dünya kimseye kalmaz
Bir misafirhanedir
Dünya kimseye kalmaz
Bir misafirhanedir
Arifler ana dalmaz
Bilir ki efsanedir
Arifler ana dalmaz
Bilir ki efsanedir