Yüreğim Kanıyor

Sakin göllerin kuğusuyduk
Salınarak suyun yanağında
Yarılan ekmeğin buğusuyduk
Gözüm yaşarıyor
Yüreğim yanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
Gözüm yaşarıyor
Yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
«Biri saksımızı çiğneyip gitti
Biri duvarları yıktı
Camları kırdı
Fırtına gelip aramıza serildi
Biri milyon kere çoğaltıp hüzünleri
Her şeyi kötüledi
Bizi yaraladı
Biri şarabımızı döktü
Soğanımızı çaldı
Biri hiç yoktan vurdu kafeste kuşumuzu!
Ciğerim yanıyor, yüreğim kanıyor
Olmasaydı… olmasaydı sonumuz böyle!»
Gözüm yaşarıyor
Yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
Gözüm yaşarıyor
Yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
Dağlarda çoban ateşiydik
Dolanarak mavzer yatağında
Ceylanın pınara inişiydik
Göğsüm daralıyor
Yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
Birer yolcuyduk aynı ormanda kaybolmuş
Aynı çıtırtıyla ürperen birer serçe
Hep aynı yerde karşılaşırdık, tesadüf bu
Birer tomurcuktuk hayatın kollarında
Birer çiğ damlasıydık
Bahar sabahında, gül yaprağında
Dedim ya;
Hiç yoktan susturuldu şarkımız!
Yüreğim kanıyor, yüreğim kanıyor
Bitmeseydi… bitmeseydi bizim öykümüz böyle!"
Göğsüm daralıyor
Yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle