Potęga instynktu przetrwania

Tylko wobec siebie nie należy czuć współczucia uwierz mi
Choć Cię przytłoczy stos problemów, choć nocami będą dni
Choć słońce zajdzie, zgaśnie a nad Twój świat nadciągnie mrok
Zamiast użalać się nad sobą Ty zrób krok
Potęga instynktu przetrwania daje znać
Naturalna siła z trzewi przestań jej się bać
Zbyt ostrych zmysłów użyj wtedy tak jak lew
Uzdrowić może niczym ogień święty gniew
Wyzwól płomienie w sobie słabość rzuć na stos
Choć niepokorny i przewrotny bywa los
Spal wszystkie myśli, co Ci serca mącą rytm
Bo ma zrobić to dla Ciebie jak nie Ty
Nie należy łatwo nazbyt dawać za wygraną, bo
Niektórych błędów się naprawić nie da już
Sam sobie wrogiem nie bądź żeby co dzień rano znów
W zwierciadła tafli stał wojownik a nie tchórz
Własnego losu nie powierzaj nigdy innym
Bo jak to zrobisz to sam sobie będziesz winny
Tak wielu ludzi spada w przepaść z tej przyczyny
Chcesz udowadniać to wyłącznie sam przed sobą
Gdy stracisz ducha to Ci inni nie pomogą
Posłuchaj proszę, bo dziś przyszłam tu z przestrogą
Potęga instynktu przetrwania daje znać
Naturalna siła z trzewi przestań jej się bać
Zbyt ostrych zmysłów użyj wtedy tak jak lew
Uzdrowić może niczym ogień święty gniew
Wyzwól płomienie w sobie słabość rzuć na stos
Choć niepokorny i przewrotny bywa los
Spal wszystkie myśli, co Ci serca mącą rytm
Bo ma zrobić to dla Ciebie jak nie Ty