Ang Ating Araw

Sisikat nang muli ang ating araw
Sa nayong may himig ng hanging
Hinipan ng banal
Tulad ng awit na pumipiglas sa
Kahon ng kundiman
Madalas ay reklamo lang
Ang bukang bibig
At di makita ang sakit na
Iyong pasan
Mas matalas ang dila kung
Mayroong galaw ng bisig
Paliparin ang malayang isip
Sisikat nang muli ang ating araw
Sa nayong may himig ng hanging
Hinipan ng banal
Tulad ng awit na pumipiglas sa
Kahon ng kundiman
Dinggin mo ang taway ng
Lupang pinagmulan
Nang kayamanan na di mo rin
Pala natitikman… natitikman… yeah
Kelan malilinis ang bahid ng dumi
(Hindi malaman) may’rong pag-asa ating inaasam
Sisikat nang muli ang ating araw
Sa layong may himig ng hanging
Hinipan ng banal
Tulad ng awit na pumipiglas sa
Kahon ng kundiman
C’mon now…
Ahh… here we go… ahh
Isa na namang awit ang tutuhog sa marurupok na puso
Lanta-lanta sa diwa at pag-asa ng umaga
Bukas loob silipin ang sarili
Balat, mukha, mata, dinggin ang huni
Pagkalipas ng ilang taon unti-unting aahon
Ang lipi ng lupa na napako sa kahapon
Walang pamagat alay kong alamat (alay kong alamat)
Hindi makakahon damdamin kong naisulat
Di mo ba naririnig, ang tinig ng lahat
Sabay-sabay, lumiliyab
Sisikat nang muli
Sisikat nang muli ang ating araw
Sa nayong may himig ng hanging
Hinipan ng banal
Tulad ng awit na pumipiglas sa
Kahon ng kundiman
Yeaahh…
Sisikat na muli…
Sisikat na muli…
Sisikat na muli…