Gülyüzünde Göreli

gül yüzünde göreli zülf-i semen-sây gönül
kara sevdada yiler bî-ser ü bî-pây gönül
dimedüm mi sana dolaşma ana hay gönül
vay gönül vay gönül vay gönül ey vay gönül
bizi hâk itdi hevâ yolına sevdâ n’idelüm
pây-mâl eyledi bu zülf-i semen-sâ n’idelüm
kul idinmezdi güzeller bizi illâ n’idelüm
vay gönül vay gönül vay gönül ey vay gönül