Seni Uzaklara

Seni uzaklara saldım elimle
Gün batıyor gün üstüne buz gibi
Kararıp duruyor nereye baksam
Ayrılığa düğümlenmiş söz gibi
Beni yalnızlığa batırdın gittin
Tüm güzelliğimi bitirdin gittin
Taş olup göğsüme oturdun gittin
Dört yanımdan esiyorsun güz gibi
Çıktığım yolların ucunda yoksun
Bütün kuşlar döndü içinde yoksun
Bin yıl erken ise gecinde yoksun
Ömrüme dünyayı bastım tuz gibi