Jaka Róża Taki Cierń

Byla zla, gdy zatrzasnal drzwi
W srodku placz, w oczach suche lzy
Pomyslala — no, tak
znów ten schemat sie pcha
Oto byl ten ich slynny lad
Dwa na trzy, wynajety kat
Moze smiesznie to brzmi
Lecz w tej chwili nie miala juz nic
Trzy tuziny swych lat
To, co bolalo zniklo juz
Mimo to
Ból
Jaki ranek taki dzien
Nie dziwi nic
Jaka woda taki brzeg
Nie dziwi nic
Jaka posciel takie sny
Nie dziwi nic
Nawet to co jest
Jakie serce taki lek
Nie dziwi nic
Jaka slabosc taki grzech
Nie dziwi nic
Jaka kieszen taki gest
Nie dziwi nic
Nawet to co jest
Jaka róza taki ciern
Nie dziwi nic
Jaka zdrada taki gniew
Nie dziwi nic
Jaki kamien taki cios
Nie dziwi nic
Jakie zycie
Taka smierc
Rózo, rózo, nasz jest swiat
Zostaniemy wciaz mlode
Noc wiruje wokól nas
Spójrz, uspilam juz trwoge
Milosc durna, milosc zla
Nie ma wladzy nade mna
Wlosy me pochwyci wiatr
Dziesiec pieter i ciemnosc
Jakie zycie taka smierc
Nie dziwi nic
Jaka zdrada taki gniew
Nie dziwi nic
Jaki kamien taki cios
Nie dziwi nic
Nawet to co jest
Co wyrywa z nas
Caly zapas slów
Caly spokój serc
Jakie zycie taka smierc
Nie dziwi nic
Jaka zdrada taki gniew
Nie dziwi nic
Jaki kamien taki cios
Nie dziwi nic
Nawet to co jest