Nemitarsam

نمی‌‌‌ترسم از آیندت
مسیر تو رو باید رفت
می‌لروزنمت با هر خط
تکون بخور مادرسگ
خاکه تو، منو خاکم کرد
زنجیر تنت هلاکم کرد
خفقان تو لالم کرد
ماتم کده‌ی‌ تو، ماتم کرد
اشک نمیاد، یه دونه قطرم
کشتم حسم و بدونه نبضم
افتادی تو به جون قلبم
این دفعه قلبتو نشونه رفتم
همه لحظات پِرتیمو پس بده
دغدغه های فکریمو پس بده
قدمای کیلومتریمو پس بده
اشک برادرم، مهدی رو پس بده
ببین دردو
همه اینا تقصیر توئه
منو وحشی دوره گردو
همه اینا تقصیر توئه
ببین دسته خشک و سردو
همه اینا تقصیر توئه
رنگ غم، حس درد
همه اینا تقصیر توئه
ببین چطور سگ خور شدم
همه اینا تقصیر توئه
با هر آشو لاشی، دم خور شدم
همه اینا تقصیر توئه
چطو معتاد الکل شدم
همه اینا تقصیر توئه
چطو از کم شدن پُر شدم
مادر سگ، اینا کار توئه
من تموم شهرو گشتم
مادر سگ، اینا کار توئه
تموم تلخیه سرگذشتم
مادر سگ، اینا کار توئه
اگه الان یه چرکه غُدم
مادر سگ، اینا کار توئه
اگه حتی عشقم جنده شد رفت
مادر سگ، اینا کار توئه
اگه یکی واسه آزادی داد زد
مادر سگ، اینا کار توئه
مادرم وسط لالایی، خواب رفت
مادر سگ، کار توئه
اگه می‌بینی که تنم پاره‌س
مادر سگ، اینا کار توئه
ولی هنوزم جنم دارم
مادر سگ، اینم کار توئه
نمی‌‌‌ترسم حتی از تو
متنفر از هم شب، هم صبح
دیگه بار نکن هر جفنگو بهم
جفتمون هاریم، هم من، هم تو
هم من، هم تو خوب می‌دونیم
مجنونیم، مجنون می‌مونیم
خیلیا، رو تنمون ریختن خون
توی خون می‌مونیم
بگو به اون که
اون بالا نشست
روی تنت
اون که صاحابته
بش بگو من دیگه آماده‌ام
وقتش رسیده که آماده شه
بگو من از چی دم می‌زنم
چرا حرف از زیاد و کم می‌زنم
با بهترین قلم دنیا بنویسه
با یه مداد، ضربدرو من می‌زنم
بگو دیگه پیرم دراومد
از جایی که پیرن دراومد
از آدما متنفرم
چون هیچکدوم
پیشم نموندن
بگو من از چی دم می‌زنم
چرا حرف از زیاد و کم می‌زنم
بگو من از چی دم می‌زنم
حرف از زیاد و کم می‌زنم
الان گرگو می‌شه هوا
گرگا میشن
روشن شه، میشا گرگا می‌شن
خیلیا اینجا با گرگا شیشن
ولی تش می‌بینی که قربانی شن
شاید موند، شاید رفت
شاید به تلخی عادت کرد
من روی خاکت زندم
نمی‌‌‌ترسم از آیندت