Jome Ha

جور دیگر باید دید
زیرا جهان، جور دیگر است
(آقا راستی چرا زیرا داریم، رو را نداریم؟)
(ها هه ههه)
بی نمک
واقعیت، اون نیست که
تو چشمای تو موج میزنه
واقعیت، این شب تیره‌ست
واقعیت اینه
که بین منو تو
تا آخر عمر
دیگه هر چی حرمته شیکست
واقعیت، این نیست
که تو اخبار میگن
واقعیت، تو ایران و کوچه‌ست
واقعیت، این نیست
که واست از هوای بهشت میگن
واقعیت، همین زندگی پوچه‌ست
آره خب این جمعه‌ها
غروبش بَده
وسط شهر غم دیده
بس گفتن از شنبه شروعه
واسه ما شنبه ممبه تعطیله
یه شنبه ریکاوری
کُس قبلشم
به من میده
دوشنبه استارته و
شلیک و طبیعت
فشنگشم چیده
آره خب این جمعه‌ها
غروبش بَده
وسط شهر غم دیده
بس گفتن از شنبه شروعه
واسه ما شنبه ممبه تعطیله
یه شنبه ریکاوری
کُس قبلشم
به من میده
دوشنبه استارته و
شلیک و طبیعت
فشنگشم چیده
سه‌شنبه جلو پا، جلو بازو
یکی پایین، یکی بالا
یینگ یانگ
میای بالا، زرتی با ما
انگار کُره خر
دادن بهت تی‌تاپ
دنبال قدمای بزرگ
نگیر فاز چِتی با ما
میگی که این یکیت خفنه
ولی هنوز چرتی بابا
چهارشنبه ها رو دوست دارم
منم عین خیلیای دیگه
میدونم اینو
خوب نی که تنهام
و اینو هر کی بی‌بی داره، میگه
پنجشنبه دلم میگیره
ولی خب میگذره اینم
روزا با بی‌میلی داره میره
پام دم داره میپره سینه‌ام
شب تب وینسترول
هنو درد داره جای آمپول دیروز
جهان شده یه ساعت خوابیده
مردم یه مشت پاندول بی روح
ما که خب وضعمون بد نی
پُر کاغذه سامسونتی‌مون
اما یه سری اگه هم نیارن
اساسو می‌ریزه
صاحب‌خونه بیرون
آری جهش لازم است و پول
تنها میتواند دلیلی برای جهش باشد
نه خوده آن
اما برای هر جهشی نیز دلیل لازم است
(آقا! میز، همون داداشه لیزه)
(هه اه ههه)
بی نمک
باید به کل آدما شک کرد
که حتی جمعه‌ها مُکدر شد
باید به سادگی توهم داشت
نگاه کن گریه‌هامو بدتر شد
باید به جمع، یه ضربدر زد
باید که منها، تقسیم و مُفرد شد
باید به ثانیه تذکر داد
که باز تنها و مُفرد شد
باید از کودک درونت بپرسی
که هنوز سالمه یا نه
(ازش بپرس)
باید از نَنه‌ت بپرسی
پدرت ظالمه یا نه
(فقط اونه که خوب میدونه، ازش بپرس)
باید از خودت بپرسی
چقده بد میتونه باشه مگه
حال یه آدم
باید از عشقت بپرسی
که حِست راجع به من
کامله یا نه
بعضی وقتا بد بگایی میشه
که منم میخورم زهرِ ماری، پیشت
تا می‌خواد یه خرده
سر صدا بپیچه
یهو یکی مارپیچی
به قلبِ ما میپیچه
هی میندازم به
هر کسی آس پیکه
سمتِ چپی بده
ولی سمت راستی شیکه
ما که وِجی باز
و گشنیز پسندیم
ولی خب اونم
به یه طرزِ خاصی پیکه
هر روز صد تا درد و مرض داری پیشت
باز نمیشه حتی هرزگاهی نیشت
شبا اوضاع بد خماری میشه
روزا، تو خونه سرشماری میشه
لیوانِ چایی، حاضر
دیوار زندگی کوتاهست که رفت
میچینمش پازل پازل
هه حاجیتون خودش پازل بازه
خرما حاضر، دود حاضر
گیاهخوار نمیشه پول لازم
من حاضر، رول حاضر
گل حاضر، اون غایب
ولی از بیرون ناظر
هه خلاصه
بذار همه بگن گُل بازه
بذار خُل باشی
خل رو موده
اصن می‌مونه مغزِ خُل، تازه
(اه هه ها اه)
آآآ حکم لازم
ما که دل حکم کردیم
اون چرا برد با خشت
ما همه جوره احترام گذاشتیم و
اون، همه حرکات
به مولا، زشت
هر کی به ما رسید
به ما گیر کرد قلابش
هر جا ما جفت شیش گذاشتیم
اونا بردن با دوتا بِش
آره خب این جمعه‌ها
غروبش بَده
وسط شهر غم دیده
بس گفتن از شنبه شروعه
واسه ما شنبه ممبه تعطیله
یه شنبه ریکاوری
کُس قبلشم
به من میده
دوشنبه استارته و
شلیک و طبیعت
فشنگشم چیده
آره خب این جمعه‌ها
غروبش بَده
وسط شهر غم دیده
بس گفتن از شنبه شروعه
واسه ما شنبه ممبه تعطیله
یه شنبه ریکاوری
کُس قبلشم
به من میده
دوشنبه استارته و
شلیک و طبیعت
فشنگشم چیده
من از دیوانه‌ها دیدم
هزاران عاقله مُرده
و از عاقل ولی دیدم
چنگ و غذایِ گربه
هیچ خفاشی نمی‌تواند
ویروس آدم بسازد
مگر اینکه آدمی
خفاش شده باشد
چه بسیار آنان که
در پیمانه کم گذاشتند و
چه بسیار که خود
در پیمانه کم بودند
و حذف شدند
و حذفِ طبیعت را
دوایی نیست
حتی اگر برای سرطان یا کُرونا
دارویی پیدا شود
(دارویی پیدا شود)
خلاص