Gamzendeki Çukur

Ben ölsem koymaz mahşer hep oğlun kokar
Sen gitsen olmaz kader kaderde yanar
Ev kira olsa da babam bana bakar
Vursan vurulurum ellerim kan ağlar
Kaldırıp omzundan attığın çukurdayım
Ben annenin döktüğü gözyaşındayım
Kaçsam köşeyi dönsem yine buradayım
Kaçmam en kötü mezar taşındayım
Ben sussam sen duysan artık bağıramam
Savaştığın yolda seni koruyamam (dur)
Sen gidersen yaşayamam kadın (dur)
Gamzenin çukurunda uyurum kadın (dur)
Sen gidersen yaşayamam kadın (dur)
Gamzenin çukurunda uyurum kadın
Sen tüketeceksin diye kalmam anadan üryan
İliklerimi sömürsen de çıkmam ulan buradan
En dibe çeksen de zirvedeki çelik tahttan
Korkmuyorum korkudan etrafımı saran pusudan
Kredisi bitmiş dostluklar burada yoktur
Çocuklar sokakta büyür adam olur
Her gün yeni düşman lazım âleme ibret olur
Kalp sevince değil yanınca yürek olur
Ben sussam sen duysan artık bağıramam
Savaştığın yolda seni koruyamam (dur)
Sen gidersen yaşayamam kadın (dur)
Gamzenin çukurunda uyurum kadın (dur)
Sen gidersen yaşayamam kadın (dur)
Gamzenin çukurunda uyurum kadın
Bak gülüm benim kafam karmakarışık
Tek gülle sarmaz güçsüz hep bu sarmaşık
Benim gönlüm gelene gidene bir hayli alışık
Dur gitme gece sonunda doğacak altın ışık
Ben sussam sen duysan artık bağıramam
Savaştığın yolda seni koruyamam (dur)
Sen gidersen yaşayamam kadın (dur)
Gamzenin çukurunda uyurum kadın (dur)
Sen gidersen yaşayamam kadın (dur)
Gamzenin çukurunda uyurum kadın