Benden Önce Durdu Dünya

Hep benden önce kalkıp gitti zaman
Hep benden önce durdu dünya
Hep bir kaygı taşı oldukça biz
Tabağına dalan kaşık benim ve oldukça pis
Bugün dolsun cebin tamam kendini koltukta bil
Bir gün gelir bakmışsın kıçın yerde koltukta biz
İçime doldukça kin, sayfamı dolduracak
Birkaç milyar soluk aklını donduracak
Kendini zor buluca’n söylediğim vakit rap’i
Hiç kimsenin albümüne ödediğini hak etmedin
Canıma tak etmesin yoksa boku çıkar
Konu müzikse bugün sadece Rap boku çıkan
Belinden silah değil ağzından lafı çıkart
Benimle yürüdüğün her yol dibe çıkar
Hadi vur, kaç çoğunuz cesarete muhtaç
Köpekler alkışa doyarken sahnede kurt aç
Sus, kaç müziğin gerçekten dertte
Başım gökteyken gözüm hala gerçekten yerde
Ve hırsım namluya geçen bir süngü
Müzik cebimde boşlukken sırtımda kürküm
Uğruna yorulurken yanıldığım sürgün rap
Hep bir ağızdan bağırdığım türkü
Susmam! Kendime söz verdim çünkü
Ardından bihaber koşanı durdurmak mümkün
Aç gözü, taş kesil bekle ve irkil
Sonunda senin de başına yıkılacak sirkin
Söylemiştim bir deniz yarattık ve geçti boyu
Hala yazan benim silen sen, bitti oyun
Gitti doyup çoğu çocuk oyuncağı kalem Türkiye'de
Git sor! Kim kazandı şimdiye dek?
Hey susma dediğini duydum
Yediğini kus kalk susma dediğimi duydun!
Peşimde kuyruk gözün, günlük sözün
İçimden güldüm size. Deliğine uydun