Pieśnia Padziemnych Žycharoŭ

У нашай краiне нiколi ня ўзыйдзе сонца.
У нашай краiне нiколi ня ўзыйдзе месяц.
У нашай краiне нiколi ня бачна зораў.
У нашай краiне нiколi ня будзе сьвятла.
Мы жывем пад зямлёю,
Мы жывем пад асфальтам,
I нам з табою ня трэба
Лiтасьцi i шкадаваньня.
Мы жывем пад зямлёю,
Мы — пацукi ды мышы.
Мы добра бачым у цемры,
Мы чуем кожны шолах.
У нашай краiне ня чутна ўрачыстых гiмнаў,
У нашай краiне няма праграмы навiнаў.
У нашай краiне ня трэба анкеты зь пячаткай,
У нашай краiне няма палымяных прамоў.
Мы жывем пад зямлёю,
Мы жывем пад асфальтам,
I нам з табою ня трэба
Лiтасьцi i шкадаваньня.
Мы жывем пад зямлёю,
Мы — пацукi ды мышы.
Мы добра бачым у цемры,
Мы чуем кожны шолах.
У нашай краiне няма бананаў ды кiвi.
У нашай краiне няма рыпучага сьнегу.
А недзе наверсе над намi жыве краiна,
Там людзi жывуць, якiя ня любяць нас.
Мы жывем пад зямлёю,
Мы жывем пад асфальтам,
I нам з табою ня трэба
Лiтасьцi i шкадаваньня.
Мы жывем пад зямлёю,
Мы — пацукi ды мышы.
Мы добра бачым у цемры,
Мы чуем кожны шолах.