Mahvettik

Bir sebep arıyorum derdime
Bulamadım olsun, olsun
«Yapma, kendine etme!» derdim hep
Yapamadım onsuz, onsuz
Dokunuyor şakağıma doğru
Nefesimi rahat bırakır mısın n’olur?
Gel yanıma sessizce otur
Bu oda boş, bu şehir boş, doldur!
Kararıyor her tarafım bak
Yaralıyor her bir lafında
Ama önemi yok onunum nasılsa
Acısını çekiyorum sırtımda tonla
Sonunda döneceksin
Çünkü yeniler hep eskiye bir resttir
Geldiğinde beni göremeyeceksin
Bu son sahne, kestik! (kestik, kestik, kestik)
Sanki bitmek zorundaydı
Hayır, her şey yolundaydı
Mahvettik
Bunu mahvettik
Sanki bitmek zorundaydı
Hayır, her şey yolundaydı
Mahvettik
Bunu mahvettik
«Çık, onu ara.» dedim kendime
Bir nedeni yoktu, yoktu
Yenilmez halimi gördün mü?
Gördün mü? Hayır!
Yürüyorum sokağına doğru
Aklımda dudağın kırmızı dolgun
Her yanıma sindi bu kokun
Yüreğime dokun, yok gram korkum
Çok acıtıyor ayrı durmak
Sarhoşum, kafam hayli duman
Bana göre miydi ait olmak?
Acısını çekiyorum sırtımda tonla
Git onla, göreceksin
Güçlü kalabilirim hiç desteksiz
Tüm ipleri tek tek geri çektim
Sözüm var ve nokta (ve nokta, ve nokta)
Sanki bitmek zorundaydı
Hayır, her şey yolundaydı
Mahvettik
Bunu mahvettik
Sanki bitmek zorundaydı
Hayır, her şey yolundaydı
Mahvettik
Bunu mahvettik
Sanki bitmek zorundaydı
Hayır, her şey yolundaydı
Mahvettik
Bunu mahvettik
Sanki bitmek zorundaydı
Hayır, her şey yolundaydı
Mahvettik
Bunu mahvettik