Планета знасіла сваю арбіту

Мы заблукалі і ходзім кругамі.
Задаюся адвечным пытаннем, як Гамлет.
Ці магчыма верыць сёння у праўду?
І да чагосьці імкнуцца мець прагу?
Нашто змагаешся тут з сабой ты? Сумнеў пераможа у гэтай бойцы.
Але рэчаіснасць губляе колер,
таму працяг зразумелы даволі:
Планета знасіла сваю арбіту!
Нам быць ці не быць?
Нібыта.
Планета знасіла сваю арбіту
Нам быць ці не быць?
Нібыта...
Пытаннямі галава разгарыцца.
Мы адмаўляем уласным прынцыпам.
Жыццё ніколі нас не вучыла —
быць ці не быць? Магчыма.
Усе ідэалы так лёгка сцерці?
Навошта грукаюць нашыя сэрцы?
У сумленні пад гэтым небам
болей няма патрэбы.
Планета знасіла сваю арбіту!
Нам быць ці не быць?
Нібыта...
Планета знасіла сваю арбіту
Нам быць ці не быць?
Нібыта...
Па нас ужо даўно не магчыма -
Нават заплакаць шчыра,
Мы, баязліўцы, жывем, нібыта
планета знасіла сваю арбіту!