Ой, княжна

Ты у халодную ноч адчынiла акно,
я у цемры, тайком, пераскочыу яго.
Каб даведауся князь ды пра нашу любоу,
то, напэуна бы, шмат паляцела галоу.
Прыпеу: Ой, княжна, княжна,
скора ночка прайшла,
не паспеу я табой наталiцца.
Ой, княжна, княжна, скора ночка прайшла,
Як па горцы талая вадзiца.
За цябе я аддам i жыццё, i душу.
I у Бога адно я заусёды прашу:
каб iмеу я радство з благароднай крывёй,
то, напэуна б, была ты навекi маёй.
Прыпеу…