Zende Baad

زنده باد زمین
می‌زاری پا روش
می‌خوره نارو
باز وا می‌کنه آغوش
صدا بَمه زیرش
هنوز به گوش
خیلی‌ها نرسیده
از زمونه دل‌گیر
می‌خواد بدونه
چقدر واسه‌ش
میدن متری؟
زنده باد آتیش
که نکرد
جلو خاک، سجده
اون که تا تهش رفت
نشد وسط راه تشنه
زندگیش با ترس
نشد آغشته
زنده باد دهنی
که به موقع وا شد
جز حق نگفت
اگه نه
بِبُر صداشو
بیخیالی
تا باشه دل تو، شاد؟
یکم به زمین زیرتم
بده بزاق
تا که اونم
لب تَر کنه
بگه چقد معطل شده
چرا بودن آدما
مثل مگس دورش
بال می‌زنن
چقد دوریم از هم
بیا نزدیک‌تر
بزار جدا شه
خوبی از بد
بیا نزدیک‌تر
روی حرفم با توئه
نکن غریبی
بیا نزدیک‌تر
ببین میشه
چیا نتیجه‌ش
چقد دوریم از هم
بیا نزدیک‌تر
زنده باد هدف
که یاد داد تلاش کنم
من، واس چی
زنده باد
همتی که
کرد سبز، کرباسچی
فرهنگ کم مردم
میشه عادت
آینده‌مون به حال
بی شباهت
زنده باد کسی
که زد فریاد
محدودیتش
رفت از یاد
تحریمی که خودکفایی‌و
کرد سوژه
کُلی بهش خندید
از رو جلد
چون عادی بود براش
مثل روز روشن
هر چی درست بود، کُشتن
بشه چهره‌ی شهر
خوش‌رنگ
زنده باد مدرک
چون باعث باوره
برش گردونی
کارش یه ساعته، آخرش
زنده باد گناه
که می‌زارتت پشت میله
یا میری حبس
یا صادر میشه
حُکم تیرت
مثل همیم
غریبم بوده، رفته
وقتی صمیمی‌ترین رفیقت
پول نقده
نیاد مشتری واسه‌ت
باشه دوکونت بسته
چقد دوریم از هم
بیا نزدیک‌تر
بزار جدا شه
خوبی از بد
بیا نزدیک‌تر
روی حرفم با توئه
نکن غریبی
بیا نزدیک‌تر
ببین میشه
چیا نتیجه‌ش
چقد دوریم از هم
بیا نزدیک‌تر
زنده باد سایه
کنارته پایه
میاد باهات
بِدی به راهت ادامه
زنده باد عصا
که رفیق سالمنداست
یه خونه
با همه‌ی کارمندهاش
که یه دندون میشه
نیاز مایحتاج
زنده باد سینه‌ای که
شیرش دل یه بچه رو
می‌کنه سیرش
تا مزه‌ی عشق
بشه نصیبش
زنده باد دست‌خطِ شخصی
راستیه وسط مستی
تویی که اشتباه
رو مسند نشستی
چون کمه کم
شانس جوره باهات
گورِ بابات
تهش تو می‌ریزی
خونِ ما ها
زنده باد مرگ
دنیایی که واسه‌ش
میشه دل ما تنگ
چقد دوریم از هم