Zloty Paw

Miałem kiedyś wielki dom
Piękny ogród otaczał go
Gdzie co noc słychać było pawia krzyk
Jak zapowiedź losu
Kiedy rankiem znajdowałem tam złote jajo
Wielkie złote jajo
Nie wiem sam, skąd wziął się tam
Nigdy przedtem o tym nie, nie myślałem
Bo i po co?
Kiedy miałem wielki kopiec złotych jaj
I przyjaciół wielu otaczało mnie
Nie byłem sam
O nie!
Nie byłem sam
Pewnej nocy prysnął czar
Ptak nie znosił już złotych jaj
Trefne karty rozdał los
Więc przegrałem partię z nim
A życie toczyło się dalej…
A życie toczyło się dalej…
A życie toczyło się dalej…
Ładnych kilka długich lat
Minęło od tej nocy
Której nigdy nie, nie zapomnę mu
Której nigdy nie, nie zapomnę mu
Siedzę teraz sam w ogrodzie
Wśród umarłych kwiatów
Nikt już nie, nikt już nie odwiedza mnie
Nikt już nie, nikt już nie odwiedza mnie
Czasem tylko przyjdzie on…
Czasem tylko przyjdzie on, piekny…
Czasem tylko przyjdzie on, piękny, dumny…
Jak to paw
Jak to zwykle paw