Zo Was Het, Zo Is Het

Was je altijd klein gebleven met argeloze kinderogen
Die keken hoe de wolken dreven langs de regenboog
Maar in jou sloop het verlangen om de wolken vast te houden
Om de voorjaarswind te vangen en de regenboog
Zo was het en zo is het, en zo zal het altijd zijn
Bij geluk hoort pijn
En daar was je eerste liefde, echte liefde, ware liefde
Die niet kon buigen, niet kon barsten nooit kapot kon gaan
En je danste door de straten, onbezorgd en uitgelaten
En omdat je het niet aan zag komen kwam het keihard aan
Zo was het en zo is het, en zo zal het altijd zijn
Bij geluk hoort pijn
Je droomt je dromen niet compleet
Waardoor je nooit het einde weet
Je kent het pad, maar niet waar het toe leidt
Zo was het, zo is het, en zo zal het altijd zijn
Bij geluk hoort pijn
En ook ik zal jou verlaten
Niet gewillig, nooit vrijwillig
Leer jezelf mij los te laten, niets is voor altijd
Zo was het, zo is het, zo zal het altijd zijn
Zo was het, zo is het, bij geluk hoort pijn