Ich ben Lokalpatriot
Met stolzer Bross ming Fahn schwing rud un wieß
Alle wollen noh Berlin
Erus en de jroße Welt
Doch mich kriss de hee nit fott
Ich kann nit sage, wat mich hee häld
Et jitt kein Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wann ich an Kölle denk', woah-oh-oh
Wann ich an ming Heimat denk'
Et jitt kein Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wann ich an Kölle denk', woah-oh-oh
Wann ich an ming Heimat denk'
Han mich immer noch nit satt gehürt
An Kölsche Leeder un dem Schmuh vum Rhing
Han mich immer noch nit satt gesinn
An all dä Hüüscher un dem Dom
Doch ich kann nit sage, wat mich hee häld
Et jitt kein Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wann ich an Kölle denk', woah-oh-oh
Wann ich an ming Heimat denk'
Et jitt kein Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wann ich an Kölle denk', woah-oh-oh
Wann ich an ming Heimat denk'
Et jitt dausend schöne Leeder
En jedem steckt jet Wohres dren (Oh-oh-oh)
Doch et jeiht unendlich wigger
Denn et es nie zo off gesaht
Et jitt kei Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wann ich an Kölle denk', woah-oh-oh
Wann ich an ming Heimat denk'
Et jitt kei Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wann ich an Kölle denk', woah-oh-oh
Wann ich an ming Heimat denk'
Et jitt kei Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wann ich an Kölle denk', woah-oh-oh
Wann ich an ming Heimat denk'
Et jitt kei Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wann ich an Kölle denk', woah-oh-oh
Wann ich an ming Heimat denk'
Et jitt kei Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wann ich an Kölle denk', woah-oh-oh
Wann ich an ming Heimat denk'
Et jitt kei Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wann ich an Kölle denk', woah-oh-oh
Ich heb einfach des Geföhl, ich bin zu huus