Ervâh-ı Ezelde Evelki Safta

Ervah-ı ezelde evvelki safta evvelki safta ey
Ervah-ı ezelde hey dost
Evvelki safta ha safta
Elest hitabında canım ben Beli dedim
Koyma beni hey can anasırda gilafta
Canım cemaline canın mübtela dedim
Ruhlar aşk meyinden oldu mestane oldu mestane
Ruhlar aşk meyinden canım oldu mestane
Kimi küfre daldı daldı kimi imana
Saf be saf olarak canım durduk divana
Münkirler la dedi dedi ben illa dedim
Münkirler la dedi ben illa dedim ben illa dedim
Ne çare kün emri zuhura geldi zuhura geldi
Ne çare kün emri hey dost zuhura geldi ha geldi
Eşya ve mahlukat canım hep zahir oldu
Her ervah kendini canım bir yolda buldu
İmanı ikrarı canım ben sana dedim
Dertli çok hikmetten irşad olmadı irşad olmadı
Dertli çok hikmetten canım irşad olmadı
Sensiz manşer yeri yeri küşad olmadı
Çok nebiye vardım vardım imdad olmadı
Şefaat kanısın canım Mustafa dedim
Şefaat kanısın Mustafa dedim Mustafa dedim