Fer

Hayallerin verandası
Kayan yıldızlarla dolu
Bir tepede oturmuştum
Zamanı durdurmuş kadar mesuttum
Zamanı durdurmuş kadar
Kahveler damla sakızlı
Fallarda hep düğün duvak
Hiçbir şey geri gelmiyor
Oturup arkasından ağlayarak
Oturup arkasından
Rüzgârım güllerini tümden
O yaşlı bağları kökünden
Beni de düşümün en ince yerinden kırmışlar
Çünkü senin gözlerinin ferinden çalmışlar
Çünkü senin gözlerinin ferinden
Şu vadinin ortasında
Zeytin ağaçları vardı
Gölgesinde hatıralar
Gecelerin sahiplerini arardı yıldızlarla
Bense gizli gizli senin
Yollarını gözlerdim
Sanki bana çok âşıktın
Ve sanki o eski taş kaldırımların bana çıkardı
Kargaların çığlıklarından
Poyrazın ıslıklarından
Beni de düşümün en ince yerinden kırmışlar
Çünkü senin gözlerinin ferinden çalmışlar
Çünkü senin gözlerinin ferinden çalmışlar
Rüzgârım güllerini tümden
O yaşlı bağları kökünden
Beni de düşümün en ince yerinden kırmışlar
Çünkü senin gözlerinin ferinden çalmışlar
Çünkü senin gözlerinin ferinden